Posadowienie kładki pieszo-rowerowej – studium przypadku

Pierwotnie kładkę zaprojektowano jako konstrukcję żelbetową, stawiając na walory stylistyczne betonu architektonicznego. Rozwiązanie to okazało się jednak problematyczne z uwagi na zbyt duży ciężar własny elementów konstrukcyjnych. Zatem na wczesnym etapie projektu sięgnięto po bardziej wytrzymałe materiały: główną konstrukcję nośną zaprojektowano jako stalowy przekrój skrzynkowy, natomiast konstrukcję nawierzchni przewidziano jako niezespoloną płytę z materiału kompozytowego FRP (ang. fiber-reinforced polymer). Zmniejszenie ciężaru własnego pozwoliło na wyraźną redukcję ugięć konstrukcji.

Warunki gruntowo-wodne

Pod względem fizyczno-geograficznym omawiany teren znajduje się na obszarze makroregionu Pojezierze Wielkopolskie, a dokładnie w mezoregionie Poznański Przełom Warty rozumianym jak obszar doliny Warty od Mosiny do Obornik Wlkp. Jednostka ta graniczy od zachodu z Pojezierzem Poznańskim, a od strony wschodniej z Równiną Wrzesińską.

Teren znajduje się w zurbanizowanej części Poznania i był w przeszłości zmieniany antropogenicznie, o czym świadczą warstwy nasypów niekontrolowanych o znacznej miąższości stwierdzone w każdym punkcie badawczym.

Sieć hydrograficzna jest reprezentowana przez rzekę Wartę i kanał ulgi rzeki Cybiny, nad którymi zaprojektowano obiekty. W odległości około 0,4 km na północny-wschód od omawianego obszaru jest zlokalizowane sztuczne Jezioro Maltańskie o powierzchni 64 ha, maksymalnej długości 2220 m i szerokości 460 m. Średnia głębokość jeziora wynosi około 3,1 m. Zbiornik ten powstał w 1952 roku w wyniku spiętrzenia rzeki Cybiny.

W podłożu projektowanych kładek stwierdzono występowanie utworów holoceńskich oraz neogeńskich.

Galeria