Ruch ziarna w przesiewaczach mechanicznych a optymalizacja procesu przesiewania

W procesie przesiewania materiałów ziarnistych kluczową rolę odgrywają sita przesiewaczy mechanicznych. Ruch ziaren po sitach stanowi istotny aspekt tego procesu, napędzany siłami bezwładności wywołanymi drganiami sita. Współczynnik podrzutu, opisujący dynamikę przesiewacza, jest kluczowy dla efektywności tego procesu. Nowoczesne przesiewacze wykorzystują różne metody transportu materiału po powierzchni sita, co wpływa na prędkość i dokładność przesiewania.

Aby uzupełnić informacje dotyczące budowy i zasady działania przesiewaczy mechanicznych, warto wspomnieć o ważnym aspekcie, jakim są ruchy ziaren przesiewanej kopaliny po sitach przesiewacza. Ruch ziarna po sicie (rys. 1) jest wywołany siłami bezwładności, które są skutkiem okresowego ruchu rzeszota. Siły bezwładności powodują poślizgi i podrzuty ziarna na powierzchni sita [1].

Aby nastąpił poślizg ziarna na poziomym sicie drgającym w płaszczyźnie poziomej, maksymalna siła bezwładności ziarna P musi być większa od siły tarcia T. Warunek poślizgu jest następujący:

P > T = μ₀ × G lub  a > μ₀ × g,

gdzie:

μ₀ – współczynnik tarcia,
G – siła ciężkości ziarna [N],
a – maksymalne przyspieszenie ziarna [m/s²].