Obowiązkowa klauzula waloryzacyjna w nowym P.z.p.

Poziom zmiany cen lub kosztów i termin ustalenia zmiany

Pierwszym z elementów jest poziom zmiany ceny materiałów lub kosztów uzasadniający waloryzację oraz termin ustalenia zmiany wynagrodzenia (art. 439 ust. 2 pkt 1 P.z.p.). 

Co do poziomu zmiany powszechnie stosowaną praktyką jest posłużenie się % umówionego wynagrodzenia. Wartość ta jest łatwa do uchwycenia w przypadku kontraktów ryczałtowych. Przy obmiarowym modelu rozliczenia ściśle określonym punktem odniesienia może być prognozowana wysokość wynagrodzenia. 

Poziom zmiany powinien być realny w odniesieniu do kontekstu wahań rynkowych. W praktyce polegającej na ustawieniu „progu wejścia” na poziomie tak wysokim, że de facto wyłącza on waloryzację, upatruję kolejnego przykładu formalnego wywiązania się z obowiązku przewidzianego w art. 439 P.z.p., którym jednak zamawiający ryzykuje przypisanie mu odpowiedzialności za niespełnienie wymogu ustawy.

Praktyka rynku pokazuje, że dochodzi już do sytuacji oznaczania poziomu zmiany w wartości przekreślającej praktyczne znaczenie klauzuli waloryzacyjnej. Wykonawcy kierują już takie rozwiązania do oceny KIO, a organizacje branżowe zwróciły się do UZP o pochylenie się nad tym problemem. Prace z tym zakresie prowadzone są też przez Radę Zamówień Publicznych. 

Termin ustalenia zmiany wynagrodzenia jest punktem referencyjnym przy stosowaniu klauzuli. Także tutaj przepisy zostawiają znaczną swobodę zamawiającemu, nie wskazując, jaki konkretnie powinien być to termin.

Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy umowa została zawarta po upływie 180 dni od dnia upływu terminu składania ofert. Wtedy p...