Belki hybrydowe w mostach – definicja i koncepcja projektowania

Wzór Z = I/S

Ponieważ wzór Z = I/S nie był znany ani autorowi, ani prof. Lorencowi (chyba po prostu nie nauczono ich tego wzoru na studiach, a w inżynierii można było się dobrze obejść bez niego), podjęto dyskusje z inżynierami za granicą, w tym z Karlem-Eugenem Kurrerem, autorem [5], w której to pozycji wspomniana zależność również się nie pojawia. Rozmowy doprowadziły do konkluzji, że wzór jest znany, pojawia się między innymi w starych niemieckich tablicach przekrojów, a najprawdopodobniej jego autorem jest Maillart [6] (zależność tę musiał wykorzystać, tworząc koncepcję środka ścinania i nawet jeżeli nie podaje wprost, że to chodzi o ramię sił, to zakłada się tu jego autorstwo [4] na obecnym stanie wiedzy).

Stwierdza się, że wzór (a w zasadzie mechanizm, który za tym wzorem stoi) po prostu nie był potrzebny. Jeżeli nie projektowano przekrojów, w których należało uwzględnić rozdział siły poprzecznej na element stalowy i betonowy inaczej aniżeli wg EN 1994-2 p. 6.3.4 (2). Gdy takie przekroje się pojawiły (most Wierna Rzeka) to pojawiła się potrzeba zrozumienia zjawiska i podania zasad projektowania. A za przesłankę ku stwierdzeniu, że zagadnienie nie jest oczywiste i trywialne niech posłuży fakt, że pierwszy most kolejowy w Simmerbach zaprojektowany przez SSF projektowano konserwatywnie. Przyjmując jako ramię sił odległość między osiami łączników zespalających. Ponadto z doświadczenia autora, że zależność Z = I/S nie jest znana większości doświadczonych inżynierów (bo po prostu nie była im potrzebna!).