BIM (Building Information Modeling) na usługach zarządcy infrastruktury drogowej – cz. I

Oceniając niekwestionowany postęp technik planowania i projektowania obiektów budowlanych dzięki zastosowaniu BIM, nasuwa się pytanie, czy jest on wystarczający dla oczekiwanego i koniecznego przełomu w budownictwie. Przecież każdy obiekt infrastrukturalny, w tym także budynki i obiekty inżynierskie, przechodzi przez szereg etapów, które można w dużym uproszczeniu przypisać do jednej z dwóch faz: realizacji, czyli planowania, projektowania i budowy (delivery) i eksploatacji (operation). Ten „cykl życia” (life-cycle) kończy się likwidacją danego obiektu lub w przypadku obiektów infrastrukturalnych, takich jak drogi, sprowadza się do gruntownej odnowy lub modernizacji. Ocenia się, że koszty ponoszone przez inwestorów i zarządców infrastruktury w czasie eksploatacji sięgają 90% całych kosztów cyklu życia, podczas gdy koszty projektowania to jedynie 1% (rys. 3).

A zatem z punktu widzenia właścicieli i zarządców infrastruktury sama automatyzacja procesów projektowania w standardach CAD nie prowadzi jeszcze do prawdziwego przełomu, tym bardziej jeśli stosowanie tych technik nie zmienia w istotny sposób samego systemu zarządzania informacjami w organizacji zarządcy. Taka jednostronna wykładnia cyfryzacji rozmija się z oczekiwaniem menadżerów infrastruktury. Oczekiwania te były szczególnie w latach 90. XX wieku silnie „podgrzewane” przez tworzącą się wówczas nową dyscyplinę Asset Management. Należy przy tym podkreślić, że pod pojęciem Asset Management nie kryją się narzędzia planistyczne, takie jak np. PMS (Pavement Management System), lecz metodyka zarządzania zasobami (aktywami) organizacji. Asset Management jest zawsze zorientowany w pierwszym rzędzie na daną organizację (a nie na jej „asset”), na jej interesariuszy, ich cele, „poziom dojrzałości” (maturity level), czyli najogólniej mówiąc na jej oryginalny i ...