Artur Widłak: Nie można żyć bez kruszyw

Jakie są główne cele Związku? W jaki sposób są realizowane?

Artur Widłak: Przede wszystkim to uświadomienie naszym klientom docelowym i samorządom znaczenia naszej branży i pokazanie, że ona też się zmienia – pojawiają się np. technologie i maszyny, które są coraz mniej uciążliwe dla środowiska. Jeżeli działa się w sposób przemyślany i odpowiednio przeprowadza rekultywację, to powstają ciekawe projekty – tu przykład Kadzielni, gdzie po starym kamieniołomie powstał superteren w centrum miasta. Ważne są podejście do tej pracy z wizją, co po tym zostanie, i uświadomienie samorządom, że po eksploatacji można stworzyć coś ciekawego.

Niedawno został Pan wybrany na prezesa Związku. Jak odnajduje się Pan w nowej roli? Czy widzi Pan potrzeby zmian w działalności instytucji? W jakim kierunku planuje Pan dalszą działalność Związku?

Artur Widłak: Po odejściu Olka (Aleksandra Kabzińskiego – przyp. red.) mieliśmy dylemat, jak dalej zorganizować pracę Związku. Każdy miał świadomość, że nie ma wśród nas takiego kandydata, który by mógł tak jak Olek poświęcić się temu w pełni. Były pomysły, czy przyjąć prezesa na etat, czy może dyrektora biura lub sekretarza, jak to się dzieje w innych Związkach. Zdecydowaliśmy się na ten drugi wariant – prezes pozostaje wybierany spośród członków. Mamy już wstępnie kandydata, który się zgodził, aby nam pomóc w pracy dla Związku.

Dlatego kwestie przyszłej organizacji zostawiamy już przyszłemu sekretarzowi, choć to członkowie Związku będą dalej nadawać kierunek. Jako prezes słucham, jak oni to widzą, czego potrzebują i moja wizja się potwierdza – chcą iść w tym kierunku, żeby być np. na wydarzeniach niekoniecznie kruszywowych, bo tu się wszyscy znamy, tylko np...