Zastosowanie czujników i technik pomiarowych w ocenie stanu technicznego taśm przenośnikowych

Najważniejszą i najczęściej ulegającą awariom częścią przenośnika jest taśma. Wysokie wymagania stawiane producentom taśm przenośnikowych co do wysokiej trwałości i wytrzymałości taśm przekładają się na jej cenę. Diagnostyka taśm i szybkie wykrywanie ewentualnych uszkodzeń oraz ich naprawa przedłużająca okres jej pracy, mają więc sens ekonomiczny. Awaria przenośnika taśmowego generuje bowiem znaczne koszty związane nie tylko z jego naprawą, ale również z wymuszonym postojem systemu transportowego i stratami produkcyjnymi [6]. Taśma zainstalowana na przenośniku może mieć rdzeń tekstylny (mniej odporny na uszkodzenia i mniej wytrzymały) lub z linkami stalowymi (o dużej wytrzymałości). 

Specyfika badań nieniszczących NDT (ang. non-destructive techniques) zakłada, że podczas badania obiektu nie ulega on degradacji (tak jak np. przy wycięciu próbek z taśmy w celu ich zbadania), a jego struktura i właściwości nie ulegają zmianie. Wielu badaczy na całym świecie opracowało różnorodne systemy do diagnostyki taśm przenośnikowych [6]. Niektóre z dostępnych metod służą do diagnozowania stanu okładek, inne do wykrywania uszkodzeń rdzenia z linkami stalowymi osadzonymi w gumie [7, 8]. W dobie Przemysłu 4.0 możliwe jest zainstalowanie czujnika na badanym obiekcie, a następnie zbieranie danych w czasie jego pracy (badania online), by na bieżąco śledzić zmiany stanu badanego obiektu (np. proces wycierania, powstałe uszkodzenia rdzenia) i natychmiast reagować na pojawiające się zagrożenia. Można prowadzić również diagnostykę cykliczną i badać taśmę co pewien czas, by ocenić jej stan i tempo zachodzących w niej zmian.

Instalowanie urządzeń na każdym przenośniku jest kosztowne, ale pozwala lepiej zabezpieczać system transportowy przed awariami katastroficznymi (m.in. zapobiegać rozcięciom taśm i zerwaniom połączeń). Cykliczna di...