Projektanci i inżynierowie nadzoru nie chcą dłużej dopłacać do kontraktów

Systemowe rozwiązanie polegać miałoby zatem co najmniej na przypomnieniu o możliwości waloryzacji (już obecnie w Pzp istnieje obowiązek przewidzenia wzrostu wynagrodzenia w przypadku kontraktów na roboty budowlane o czasie realizacji ponad 12 miesięcy) – jeżeli nie zdecydowano by się na waloryzację obowiązkową, wskazaniu jakie umowy powinny być waloryzowane i zaproponowaniu uniwersalnej metody. Rozwiązanie systemowe to takie, które uniezależni waloryzację od obaw Zamawiających o zarzuty niegospodarności czy naruszanie dyscypliny finansów publicznych, a w przypadku jednostek samorządu terytorialnego - także uchwał budżetowych.

Sprawa wymaga pilnego rozwiązania głównie ze względu na nienotowany od lat poziom inflacji. Jeżeli według danych GUS w czerwcu br. wzrost cen w stosunku do czerwca 2021 wyniósł 15,5%, to dla wielu firm branży projektowej i inżynieryjnej oznacza to krytyczną sytuację ekonomiczną. Skutkiem inflacji jest ogromny wzrost kosztów podwykonawców biur projektowych, w tym w szczególności koszty badań geologicznych, bezpośrednio zależnych m.in. od cen paliw, kosztów delegacji, wynagrodzeń oraz cen stali i urządzeń wiertniczych. Koszty geologii w kontraktach typu STEŚ czy na opracowanie koncepcji programowej stanowią ponad 50% wartości umowy. Oferty podwykonawców składane biurom projektowym dosłownie z tygodnia na tydzień wzrastają, w dodatku oferenci uważają je za wiążące zaledwie przez kilka dni. Inflacja powoduje również wzrost innych kosztów: wynajmu pomieszczeń, opłaty za energię, a także koszty kredytów, ubezpieczeń czy leasingów. Jak wszyscy pracodawcy, przedsiębiorstwa projektowe i inżynierskie muszą się także mierzyć z presją na wzrost wynagrodzeń, stanowiących podstawowy koszt w ich działalności.

Problem dotyczy przede wszystkim kontraktów zawieranych na podstawie ofert, które były składane przeszło 2 albo lata t...