Przyczółek wiaduktu drogowego – realizacja w warunkach napiętego zwierciadła wody gruntowej

Przyczółek wiaduktu drogowego – realizacja

Ze względu na to, że zaprojektowany układ drogowy wiązał się z koniecznością wykonania wykopów, których głębokość w rejonie wiaduktu sięgała ponad 20 m, prowadzone prace naruszyły istniejące warunki wodne pierwszego poziomu i lokalnie (w rejonie obiektu WD-29) drugiego wodonośnego. W konsekwencji realizacja tego odcinka trasy S7 wymagała wielu działań związanych z dostosowywaniem pierwotnych i przyjmowaniem zupełnie nowych rozwiązań projektowych do napotykanych na budowie warunków gruntowo-wodnych. Najbardziej niekorzystne warunki gruntowo-wodne stwierdzono w rejonie omawianego przyczółka południowego wiaduktu WD-29.

Na etapie wstępnego wykopu (z bezpiecznego poziomu) pogrążono żelbetowe pale prefabrykowane pod przyczółek. W kolejnej fazie wykonano wykop pod konstrukcję i zrealizowano konstrukcję żelbetową przyczółka P1 do poziomu podparcia przęsła. Już na tym etapie i w trakcie przygotowania podłoża pod zasyp i mury oporowe w konstrukcji z gruntu zbrojonego wystąpiły wypływy i przebicia wody gruntowej o napiętym zwierciadle. Z uwagi na lokalizację przyczółka w podstawie wysokiej skarpy wykopu konieczne było zastosowanie stalowej ścianki szczelnej. Ponieważ filtrująca do góry woda gruntowa w dnie wykopu upłynniała podłoże i wynosiła drobne frakcje gruntu, uniemożliwiając przygotowanie podłoża pod zasyp, zastosowano odwodnienie igłofiltrami wewnątrz wykopu. Jednak z uwagi na niewystarczającą skuteczność odwodnienia oraz ilość napływającej wody i względnie stały wydatek konieczne było zastosowanie rozwiązania bardziej stabilnego i wydajnego, a przede wszystkim trwałego (również na etapie eksploatacji). W osłonie odwodnienia igłofiltrami za przyczółkiem wykonano część projektowanego zasypu zbrojonego oraz specjalny drenaż.

W celu o...