Przebudowa stacji Warszawa Zachodnia

Wyzwania na etapie projektowania

Cała stacja to zespół obiektów różnej funkcji i różnym skomplikowaniu. To zarówno obiekty służące obsługi podróżnych, takie jak perony, przejście podziemne, hala dworca, ale też obiekty liniowe – tory, sieć trakcyjna, sieci obsługujące układ torowy.

Głównym wyzwaniem na etapie projektu było połączenie funkcji i formy. Funkcją stacji jest obsługa pasażerów. Przy tak dużym założeniu i liczbie peronów ważne jest to, aby czas przesiadki czy komunikacji w obrębie stacji był jak najkrótszy. Odległości między piętrami – perony/przejście podziemne/tunel tramwajowy powinny być jak najmniejsze. Z drugiej strony wydłużenie tej drogi powodują założenia konstrukcyjne – nad przejściem prowadzony jest ruch pociągów i są zlokalizowane perony, co daje dość sporą wysokość do pokonania. Do tego dochodzi przestrzeń na instalacje w przejściu oraz światło przejścia, które musi być dogodne dla pasażerów, a także musi się w nim zmieścić oznakowanie i informacja pasażerska.

Kolejnym wyzwaniem było projektowanie pod fazowanie budowy. Głównym założeniem dla przyszłej budowy było to, że przez cały czas trwania budowy musi zostać utrzymany ruch kolejowy. Cała stacja była podzielona na kilka faz, a wszystkie elementy projektowane musiały się do tego dostosować. Całe przejście podziemne wraz z peronami i zadaszeniem peronowym zostało podzielone na fragmenty, które musiały być od siebie oddylatowane konstrukcyjnie i funkcjonalnie pracować niezależnie.

Wszystkie te aspekty każdorazowo łączy funkcja i forma, nadające kierunek kształtowania poszczególnym elementom. Integruje je cel zbudowania spójnego środowiska.

Rozwiązania architektoniczno-funkcjonalne