Odkrycie zagubionego zabytku – przypadek z praktyki geotechnicznej

Artykuł przedstawia nietypowy przypadek z praktyki geotechnicznej, jaki można napotkać podczas badań polowych podłoża gruntowego w terenie centrum miasta. Podstawowe rozpoznanie zaprojektowano po ustaleniu danych archiwalnych i wyników wizji lokalnej działki. Zasadniczym zadaniem zespołu było określenie geotechnicznych warunków posadowienia wielokondygnacyjnego obiektu na działce budowlanej.

Po zdjęciu 50 cm warstwy humusu odkryto czubek współczesnego zabytku – wielkokomorowe urządzenie wodne ­– wraz z intensywnym samowypływem wody artezyjskiej ze studni głębinowej. Urządzenie wodne posadowiono w masywie zwartych iłów ekspansywnych na głębokości około 11 m p.p.t. Budowla żelbetowa składała się z trzech komór i ma wymiary ok. 4 x 8 x 11 m. Powstała najprawdopodobniej 40-45 lat temu i nie jest zaznaczona na geodezyjnych mapach szczegółowych miasta. Zaczyna się tu nowa historia. Dostępność atrakcyjnych terenów budowlanych do pozyskania w dużych miastach Polski jest coraz bardziej ograniczona. Przyczynę stanowi przede wszystkim brak dogodnych niezabudowanych i korzystnych lokalizacji.

W wielu miejscowościach poszukuje się pod zabudowę mieszkaniową lub użytkową działek szczególnie blisko centrum lub dobrze skomunikowanych (10, 14, 16). Atrakcyjne są tereny, które zostały zwolnione przez ich właścicieli indywidualnych lub działki po upadłych zakładach. Mogą łatwiej spełnić formalne projekty inwestorów, ale nie ze względu na niespodzianki oraz istniejącą infrastrukturę. W wielu przypadkach atrakcyjność terenu wzrasta, gdy działka jest w pełni uzbrojona lub znane są: historia jej zabudowy, sposób użytkowania i stosunki własnościowe. Większość takich poszukiwań dotyczy działek budowlanych ujętych w miejscowym planie zagospodarowania lub z wydanymi warunkami zabudowy.

W przedstawianym przypadk...