Problematyka wiosenno-letniego utrzymania jezdni

Roboty utrzymania jezdni wykonuje się praktycznie bez przerwy w ciągu całego roku kalendarzowego, niezależnie od warunków atmosferycznych. Większość z tych prac wykonuje się nieprzerwanie w co najmniej trzech porach roku (wiosną, latem i jesienią), przy czym zabiegi najbardziej charakterystyczne zmieniają się. Określenia nazw pór roku w odniesieniu do robót utrzymaniowych pełnią często funkcje umowne. Decydujące są aktualne warunki atmosferyczne i potrzeby wynikające ze stanu drogi [2].

Do robót utrzymania jezdni w okresie wiosenno-letnim zalicza się między innymi: koszenie poboczy, zamiatanie mechaniczne i oczyszczanie jezdni przez polewanie ich wodą.

Przez wiosenne roboty utrzymaniowe rozumie się prace wykonywane w celu zagwarantowania ciągłości i bezpieczeństwa ruchu niezależnie od warunków klimatycznych i atmosferycznych w okresie wiosny.

Roboty wiosenne trudno niekiedy zaplanować ze względu na częste zmiany warunków atmosferycznych. Rozpoczyna się je z nastaniem pierwszych cieplejszych dni, co ma miejsce zazwyczaj w trzeciej dekadzie marca, czasem wcześniej, a ich zakończenie przewiduje się w pierwszej dekadzie maja.

Wiosenne roboty utrzymaniowe w swoim zakresie obejmują [2]:

• zapewnienie odprowadzenia wody z jezdni,
• pielęgnowanie i konserwację nawierzchni drogowej,
• uporządkowanie drogi po okresie zimowym,
• odnowienie oznakowania poziomego,
• przygotowanie obiektów drogowych do normalnej eksploatacji.

Z kolei letnie roboty utrzymaniowe są przedłużeniem robót wiosennych, które ze względu na zmiany warunków atmosferycznych są dość trudne do zaplanowania, stąd roboty letnie mają charakter...