Trwałość i utrzymanie wieloprzęsłowych obiektów gruntowo-powłokowych z blach falistych

Pod pojęciem trwałości rozumiemy z reguły zdolność obiektu do spełniania przez określony czas wymagań użytkowych, bez wyraźnego obniżenia właściwości użytkowych lub wystąpienia nadmiernych kosztów użytkowania. Trwałość mierzona jest okresem eksploatacji, podczas którego właściwość użytkowa lub zespół takich właściwości nie ulegnie degradacji poniżej założonego poziomu dopuszczalnego, którego miernikiem mogą być nadmierne koszty utrzymania czy stany graniczne nośności i stany graniczne użytkowalności. Tak rozumiana trwałość mostu jest czasem, w którym obiekt spełnia określone kryteria.

Trwałość jest ściśle związana z pojęciem okresu użytkowania lub żywotnością obiektu. Okres ten jest ograniczony przez stan techniczny konstrukcji i wypełnienie przez obiekt zdefiniowanych kryteriów trwałości.

Odpowiednią trwałość obiektu można osiągnąć m.in. przez [5]:

• zastosowanie rozwiązań konstrukcyjnych (szczegółów konstrukcyjnych), w tym dobór ustroju konstrukcyjnego mało wrażliwego na możliwe zagrożenia,
• dobór odpowiednich materiałów konstrukcyjnych i elementów wyposażenia,
• prawidłowe wyposażenie konstrukcji (np. urządzenia do odwodnienia),
• sposób wykonania (stosowanych środków dotyczących zapewnienia jakości),
• wykonanie odpowiednich zabezpieczeń antykorozyjnych,
• ograniczenie, wyeliminowanie lub redukcję zagrożeń, na które konstrukcja może być narażona, a mających wpływ na trwałość (np. przeciążenie konstrukcji, uszkodzenia mechaniczne przez pojazdy),
• opracowanie procedur kontrolnych wykonania konstrukcji, sposobu użytkowania i utrzymania.

Kluczową rolę w podniesieniu trwałości odgrywa również sposób utrzymania konstrukcji.