Kilka uwag o symulacjach komputerowych i ich zastosowaniach w górnictwie

Podczas doboru oprogramowania prowadzone są konsultacje pomiędzy: projektantami modeli, zarządem, ekspertami oceniającymi pakiety i dostawcami oprogramowania.

Grupa ekspertów odpowiedzialna jest za przeprowadzenie badań i doskonalenie ostatecznej oceny oprogramowania. Mogą oni być pracownikami firmy bądź zewnętrznymi konsultantami.

Wnioski

Symulacja jest dobrym narzędziem w sytuacjach, gdy trzeba prognozować przyszłe korzyści z realizacji nowych projektów oraz gdy należy przeanalizować dalsze funkcjonowanie istniejącego systemu (należy jednak pamiętać, że obecnie predykcja symulacyjna nie jest jeszcze zbyt popularna, szczególnie w odniesieniu do środowiska górniczego). Zastosowanie metody modelowania i symulacji daje więc możliwość zaprojektowania systemu zbliżonego do optymalnego pod względem przyjętych kryteriów, takich jak np. wydajność systemu czy koszt realizacji zadania.

Przy posługiwaniu się narzędziami modelowania i symulacji należy mieć na uwadze, aby korzyści osiągnięte z zastosowania powyższych narzędzi były większe niż nakłady poniesione na jej realizację. W wielu przypadkach celem modelowania i symulacji nie jest osiągnięcie określonego wyniku ekonomicznego, ale np. poprawa jakości funkcjonowania systemu.

Po zbudowaniu modelu i przeprowadzeniu pierwszej symulacji przeprowadza się kolejne, których celem jest zbadanie zmian właściwości modelu, którym to właściwościom odpowiadają określone właściwości modelowanego obiektu. Badanie tych zmian może służyć sprawdzeniu różnych możliwości poprawy badanego systemu. Nowe narzędzia symulacyjne pozwalają nie tylko na analizę przepływu materiałów i informacji, ale również na analizę przepływu środków finansowych.

Zastosowanie metody modelowania i symulacji stwarza możliwość zaprojektowania systemu zbliżonego do optymalnego pod względem przyjętych kryteriów (przy czym trudno jest określić, na ile to rozwiązanie jest optymalne bez wcześniejszego zapoznania faktów, np. takich jak koszty czy wydajność systemu). Metoda ta ułatwia również podejmowanie decyzji oraz umożliwia badanie wypływu niewielkich zmian, pewnych wartości w procesie, na wyniki realizacji działań w tym procesie.

Piśmiennictwo

1. American Heritage Dictionary of the English Language. IV ed. Houghton Mifflin Co., 2009.
2. Chlebus E.: Techniku komputerowe CAx w inżynierii produkcji. Warszawa 2000.
3. Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa 1976.
4. Filipowicz B.: Modele stochastyczne w badaniach operacyjnych. Analiza i synteza systemów obsługi i sieci kolejkowych. Warszawa 1996.
5. Gordon G.: Symulacja systemów. Warszawa 1974.
6. Janicki A., Izydorczyk A.: Komputerowe metody w modelowaniu stochastycznym. Warszawa 2001.
7. Perkowski P.: Technika symulacji cyfrowej. Warszawa 1980.
8. Zdanowicz R.: Modelowanie i symulacja procesów wytwarzania. Podręcznik akademicki. Gliwice 2002.
9. Zdanowicz R., Świder J.: Modelowanie i symulacja systemów produkcyjnych w programie Enterprise Dynamics. Gliwice 2005.
10. Zijm W.: The integration of process planning and shop floor scheduling in small batch part manufacturing. „Annals of the CRIP”, vol. 44/1/1995, s. 429-432.

Przeczytaj również: Cyfrowa rewolucja w transporcie przenośnikowym – taśma przenośnikowa 4.0. Cz. I

Galeria