Beton masywny w świetle inwestycji branży energetycznej w Polsce w XXI wieku, cz. I.

Wymagania dotyczące składników mieszanki betonowej do zastosowań w konstrukcjach masywnych

Właściwy dobór składników mieszanki betonowej ma ogromne znaczenie dla wykonania każdej konstrukcji, w szczególności konstrukcji masywnej. Kluczowe znaczenie ma zastosowanie cementów zawierających znaczne ilości dodatków mineralnych, charakteryzujących się niskim ciepłem hydratacji. Najczęściej stosowane są cementy hutnicze klasy 32,5. Betony przeznaczone dla konstrukcji masywnych powinny w swoim składzie zawierać:

• Cementy wg PN-EN 197-1 [8] o niskim cieple hydratacji CEM III (cementy hutnicze), CEM IV (cementy pucolanowe) lub CEM V (cementy wieloskładnikowe), w zależności od specyfikacji i zgodnie z klasą ekspozycji obiektu. Niskie ciepło hydratacji (LH) to wartość poniżej 270 J/g [9]. Grafikę przestawiającą wartości ciepła hydratacji cementów z oferty Górażdże Cement zaprezentowano na rys. 3 [9].
• Dodatki typu II, do znormalizowanych dodatków typu II do betonu należą popiół lotny [10], pył krzemionkowy [11], zmielony granulowany żużel wielkopiecowy [12].
• Kruszywa naturalne wg PN-EN 12620 + A1:2010 [13]: piaski, żwiry (ze wskazaniem na kruszywa o uziarnieniu do 32 mm).
• Domieszki uplastyczniające (np. superplastyfikator na bazie eteru polikarboksylowego).
• Domieszki opóźniające wiązanie.

Rys. 3. Ciepło hydratacji cementów z oferty Górażdże Cement [9]

W warunkach krajowych w betonie masywnym najczęściej stosowan...