Kruszywo do zadań specjalnych. Nieoczywiste zastosowania powszechnego materiału

Artykuł dotyczy mineralnego kruszywa trójtlenkowego (MTA). Omówiono jego skład, właściwości, a także szerokie zastosowanie kliniczne – od pokrycia miazgi po leczenie perforacji korzenia. MTA jest szczególnie cenione za swoje właściwości uszczelniające i zdolność wspierania regeneracji tkanek. Przedstawiono również dane naukowe na temat liczby publikacji dotyczących MTA, z podziałem na kraje i instytucje badawcze, oraz wskazano na rosnące zainteresowanie tym materiałem.

Szeroko pojęte kruszywa lub ich mieszanki mają zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu, a produkty tworzone na bazie kruszyw lub związków wchodzących w ich skład zyskują niejednokrotnie nowe właściwości i są wykorzystywane w bardzo specjalistycznych celach. Jednym z takich przykładów jest mineralne kruszywo trójtlenkowe, częściej określane jako MTA. Produkt ten został wynaleziony w 1990 r. w USA na Loma Linda University przez dr. Mahmouda Torabinejada. Pierwsze publikacje naukowe dotyczące MTA pojawiły się trzy lata później. Na czym polega niezwykłość tego materiału?

Mineralne kruszywo trójtlenkowe to drobny hydrofilowy proszek, który po odpowiedniej preparacji jest wykorzystywany w leczeniu dentystycznym. Poszukiwanie nowych materiałów, zwłaszcza do zastosowania w branży stomatologicznej, chyba nigdy nie będzie mieć końca. Wciąż opracowywane i testowane są receptury nowych materiałów, których celem jest uzyskiwanie bardziej zadowalających efektów klinicznych. Wydaje się, że MTA jest istotnym osiągnięciem w tym kierunku, ponieważ pozwala na uzyskanie lepszych efektów niż w przypadku zastosowania wodorotlenku wapnia, amalgamatu, cementu IRM, zmodyfikowanego cementu tlenkowo-cynkowego (Super EBA) lub formokrezolu [5].

Skład i właściwości