Diagnostyka i oceny uszkodzeń betonu spowodowanych reakcjami AAR – cz. II

Artykuł kontynuuje zagadnienie stosowanych procedur i metodologii diagnostyki uszkodzeń betonu w konstrukcjach wywołanych reakcją alkaliów – kruszywa (AAR).

W I części artykułu przedstawiono podstawowe definicje i informacje ogólne dot. diagnostyki uszkodzeń betonu, warunków wystąpienia reakcji AAR i uszkodzenia betonu. W bieżącej części opisano diagnozę ASR w betonowych strukturach, rodzaj i szczegółowość badań.

Diagnoza ASR w betonowych strukturach

Definicja i zasady działania

Przedmiotem diagnozy jest ocena i ustalenie, czy stwierdzone uszkodzenia betonu w konstrukcji budowlanej są następstwem reakcji ASR, a także określenie:

• czy uszkodzenia są spowodowana głównie przez ASR,
• stopnia i zakresu uszkodzeń oraz ich rozkładu w strukturze betonu.

Badania diagnostyczne muszą przebiegać równolegle z oceną struktury betonowej.

Kompleksowe rygorystyczne diagnozy i prognozy są zwykle opracowywane tylko w przypadku, gdy ocena struktury betonu wskazuje na znaczące potencjalne możliwości serwisowania, które przełożą się na podniesienie bezpieczeństwa i trwałości eksploatacyjnej obiektu. Działania powinny koncentrować się na tych strukturach betonowych, które w części lub całości są narażone na znaczne ryzyko wystąpienia ASR. Pełna diagnoza uszkodzeń spowodowanych przez ASR zwykle obejmuje szereg działań, m.in. wielodyscyplinarne testy i badania, wykonywane w sposób systematyczny.