Czynnik ludzki podczas wdrażania nowych technologii i automatyzacji w przemyśle górniczym

Studium przypadku 2 – nieudana implementacja

Jednymi z głównych problemów w drążeniu tuneli poprzez wiercenie i roboty strzałowe są nadmierne i niedokładne wykopywanie, które obejmuje odstrzelanie tunelu powyżej lub poniżej planowanych w projekcie profili. Ze względu na charakter zastosowanej metody nieuniknione jest uzyskanie odstępstw od planu. Czynniki przyczyniające się do powstawania nadmiaru urobku można podzielić na następujące kategorie [15]:

• warunki geologiczne: obecność uskoków i cechy górotworu,
• precyzja wiercenia: odchylenie odstrzału od planowanych konturów,
• parametry wybuchowe, rozkład ładunku wybuchowego,
• projekt diagramu wypalania: odstępy, średnica i kąt rozbieżności otworów wiertniczych.

Nadmierne wydobycie powoduje nieefektywność procesu, która bezpośrednio wpływa na wydajność i koszty operacji, takie jak:

• dłuższy czas oczyszczania stropu narażający operatora na pozostawanie w strefie niebezpieczeństwa przez dłuższy czas,
• większe uszkodzenie profilu tunelu wpływające na jego spójność,
• dłuższy całkowity czas cyklu ze względu na negatywny wpływ na pozostałe czynności,
• większa objętość skały do ​​wydobycia, co zwiększa czas i koszty ładowania i transportu urobku,
• większe wymagania w zakresie wzmacniania/obudowy stropów w celu utrzymania bezpieczeństwa tunelu i jego zaplanowanych wymiarów – w tym celu wykorzystuje się większą ilość betonu natryskowego, co powoduje nieefektywne wykorzystanie czasu i kosztów.

Dlatego wdrożenia wiercenia skomputeryzowanego i kontrola kątów rozbieżności przyniosłyby znaczne korzyści, ponieważ spowodowałyby:

• precyz...