Udane rozwiązania rowerowe na przykładzie miasta Rybnik

Dostępność powierzchni pod inwestycje infrastrukturalne jest często ograniczona. W Rybniku, jak w wielu innych miastach w Polsce, ten problem również występuje. W takich punktach na mapie miasta zdecydowano się na wprowadzenie znanych z innych realizacji w Polsce rozwiązań w postaci ciągów pieszo-rowerowych (fot. 3) oraz jednokierunkowych pasów dla rowerów zlokalizowanych po obu stronach jezdni (fot. 4). Pierwsze rozwiązanie powoduje prowadzenie mieszanego ruchu pieszego i rowerowego, co z zasady jest pewnym utrudnieniem i niedogodnością. W przypadku braku wystarczającej powierzchni terenowej do budowy dwóch odrębnych ciągów takie rozwiązanie jest na pewno lepsze niż skierowanie ruchu rowerowego na warunkach ogólnych na jezdnię. Ograniczenie prędkości przejazdu rowerzystów i zastosowanie się do zasad wzajemnego szacunku pozwala na bezpieczne i komfortowe wykorzystanie takiego rozwiązania, przy jednoczesnym wydzieleniu obu grup użytkowników z bardziej niebezpiecznych rozwiązań kolizyjnych z ruchem samochodowym.

Pasy dla rowerów, których przebieg jest usytuowany przy prawej krawędzi jezdni i prowadzi ruch zgodnie z kierunkiem ruchu na jezdni (fot. 4), jest rozwiązaniem możliwym do zastosowania na drogach o szerokości jezdni większej niż wymagana przepisami. Korzyścią dla rowerzysty jest fakt, że porusza się on po wydzielonej części pasa ruchu w danym kierunku, zaś pojazdy mechaniczne poruszają się po pasie ruchu o szerokości niepowodującej konieczności wyprzedzania rowerzysty z przekroczeniem linii środkowej jezdni. Skutkuje to zdecydowaną poprawą bezpieczeństwa dla jednośladów, ponieważ nie dochodzi do sytuacji zbyt bliskiego przejazdu pojazdów mechanicznych w stosunku do rowerzysty. Takie sytuacje często prowadziły do wzmożonego stresu u rowerzystów, ich nerwowych reakcji, zachwiania równowagi, a w konsekwencji do powstania zdarzenia drogowego.