Projektowanie geotechniczne w formule „buduj” oraz „projektuj i buduj” – założenia i praktyka na przykładzie projektów infrastrukturalnych – cz. II

W artykule zasygnalizowano niektóre problemy i zagadnienia związane z przygotowaniem i realizacją inwestycji infrastrukturalnych w aspekcie rozpoznania podłoża oraz projektowania geotechnicznego w różnych formułach kontraktowych – „buduj”, „projektuj i buduj” oraz mieszanej – ze szczególnym uwzględnieniem doświadczeń od strony zamawiającego w zakresie od etapu studium techniczno-ekonomiczno-środowiskowego, poprzez KP, PB, PW i realizację, do etapu gwarancji i procesów sądowych.

W części pierwszej artykułu opisane zostały podstawowe wymagania formalne, takie jak dokumentacje i opinie geotechniczne oraz geologiczno-inżynierskie.

Formuła „buduj”

W formule „buduj” po stronie zamawiającego jest przygotowanie dokumentacji projektowej do projektu wykonawczego ze specyfikacjami włącznie wraz z uzyskaniem decyzji pozwolenia na budowę (PnB/ZDRID). Po stronie wykonawcy pozostaje realizacja, a z zakresu projektowania jedynie projekty technologiczne. Wymaga to od zamawiającego bardzo dokładnego rozpoznania podłoża i prawidłowego zaprojektowania, szczególnie w zakresie geotechniki, gdyż po jego stronie jest w większości ryzyko geotechniczne. Z tego względu wytyczne i wymagania zamawiającego mogą pełnić większą rolę niż w przypadku formuły „PiB”, szczególnie pod względem wymagań liczby (maksymalnych odległości pomiędzy punktami/przekrojami i minimalnej liczby badań w przekroju) oraz minimalnej głębokości badań.

Formuła ta ma swoje wady i zalety. Najczęściej wadami (szczególnie w zakresie geotechniki) są większy koszt i dłuższy łączny czas przygotowania i realizacji inwestycji. Wynika to z faktu konieczności wydłużenia czasu przygotowania do realizacji przy pewnym skróceniu czasu realizacji. Większy na ogół koszt jest efektem braku lub og...