Produkcja kruszyw foremnych – cz. II

Zgodnie z ideą produkcji kruszyw o podwyższonej zawartości ziaren foremnych w układzie z zamkniętym obiegiem selektywnego procesu posobnego przesiewania i rozdrabniania. Albo w układzie technologicznym z wibracyjnym przesiewaczem wielopokładowym wieloproduktowym zgodnie z opatentowanymi wynalazkami możliwe jest obniżenie zawartości ziaren nieforemnych z kilkudziesięciu procent do co najmniej 2-3% w każdej klasie ziarnowej. Nawet przy zwiększeniu szczelin oczek sita z 50% na 60-70% wielkości ziarna maksymalnego danej klasy można będzie wyeliminować prawie wszystkie ziarna nieforemne z produktów kosztem zwiększonego zawrotu w układzie. Po złączeniu wąskich klas ziarnowych możliwe jest również uzyskiwanie kruszyw o ciągłym zakresie uziarnienia.

Zaletą omawianych układów poza oszczędnościami energetycznymi i nakładami poniesionymi na większą liczbę kruszarek jest możliwość selektywnego wydzielania dowolnych klas ziarnowych. A także ziaren foremnych i nieforemnych w tych klasach bez zbytecznego ich przekruszania. Co niestety ma miejsce w tradycyjnych wielostadialnych układach. Warto także podkreślić, że frakcje składające się z ziaren nieforemnych mogą mieć zastosowanie w inżynierii wodnej czy architekturze budowlanej.

Obecnie w warunkach przemysłowych w technologicznych układach wielostadialnych przeróbki kruszyw mineralnych uzyskuje się kruszywa o zawartości ziaren foremnych powyżej kilkunastu lub kilkudziesięciu procent [1, 10].

*Zachowano ciągłość numeracji z I części artykułu.