Produkcja kruszyw foremnych – cz. I

Celem materiału jest omówienie możliwości produkcji kruszyw o zwiększonej zawartości ziaren foremnych na przykładach powszechnie znanych, a także przedstawienie nowych metod produkcji kruszyw. Tradycyjne układy produkcji kruszyw wymagają zastosowania trzech lub czterech stadiów rozdrabniania (w zależności od uziarnienia nadawy), ale w drobnych frakcjach kruszyw występują ziarna nieforemne w ilości średnio ok. 10%. W proponowanych innowacyjnych rozwiązaniach technologicznych można uzyskać kruszywa z zawartością ziaren nieforemnych poniżej 3%.

Przeróbka surowców skalnych stawia coraz częściej bardzo wysokie wymagania odnośnie do końcowej jakości produktów. Specyficzny rynek zbytu wymaga dużych ilości produktów o wąskim zakresie uziarnienia i określonych kształtach ziaren (kubicznych) przy możliwie niewielkim dopuszczalnym udziale ziaren podłużnych lub płaskich. Właściwości fizyczno-chemiczne surowca zależą od miejsca eksploatacji. Z tego też względu są niezmienne, natomiast żądana wielkość i kształt ziaren czy tekstura powierzchni są możliwe do uzyskania w zależności od zastosowanych maszyn i metod przeróbczych podczas ich produkcji (głównie rozdrabniania) i mogą wpływać pośrednio lub bezpośrednio na inne cechy.

Znaczenie kruszyw mineralnych o foremnym kształcie

Rys.1.

Najważniejszymi surowcami skalnymi dla budownictwa inżynieryjnego są kruszywa łamane produkowane przede wszystkim ze skał magmowych. Kruszywa bazaltowe i melafirowe ...