Nawierzchnie betonowe – problematyka budowy

Metody budowy nawierzchni betonowych

Rozróżnia się zasadniczo dwie metody wbudowywania mieszanek betonowych [1]:

• w deskowaniu stałym (prowadnicach),
• w deskowaniu ślizgowym.

Często pod tymi pojęciami rozumie się pierwszą metodę jako „tradycyjną”, a drugą metodę jako „ślizgową”. Metoda tradycyjna polega na ułożeniu nawierzchni betonowej między stałymi deskowaniami (prowadnicami) z wykorzystaniem maszyn, które przetaczają się po tych prowadnicach. Metoda ślizgowa polega na ułożeniu mieszanki betonową warstwą o pożądanej grubości. Szalunki boczne (płyty) mają ograniczoną długość i przemieszczają się wraz z zespołem układającym maszyny w kierunku postępu robót. O skuteczności i poprawności wykonania nawierzchni decydują w tym przypadku dobór składników mieszanki oraz odpowiednia konsystencja, która zapewnia zachowanie właściwej geometrii pasma nawierzchni lub jej całości. Początkowo metodę tę stosowano wyłącznie w Stanach Zjednoczonych. W Europie szersze jej zastosowanie miało miejsce dopiero pod koniec lat siedemdziesiąch XX wieku, wraz z pojawieniem się specjalistycznych maszyn układających mieszankę betonową [1].

Galeria