Mechanizacja i technologia zagęszczania gruntów spoiwami hydraulicznymi

Zaczyn cementowy pełni funkcję „kleju” (spoiwa), którego jakość zależy od stosunku wody do cementu. Wartość tego wskaźnika powinna być możliwie niska. W celu uzyskania szczelnego stosu ziarnowego szkieletu kamiennego w betonie należy korzystać z opracowanych krzywych uziarnienia kruszyw [1].

Betony drogowe muszą być odporne na ścinanie, uderzenia i ścieranie, na cykle zamrażania i odmrażania oraz na środki odladzające, a także powinny posiadać odpowiednią szorstkość. Spośród czynników wpływających na jakość nawierzchni betonowej najważniejszą rolę odgrywają materiały użyte do produkcji betonu, takie jak kruszywo, cement, dodatki chemiczne, a także technika mieszania i zagęszczania mieszanki betonowej.

Obecnie w drogownictwie wykorzystuje się betony o wysokiej wytrzymałości, których wytrzymałość na ściskanie po 28 dniach twardnienia wynosi powyżej 60 MPa. Powodują to wprowadzone do betonu plastyfikatory i płyty krzemowe, zwiększające również jego trwałość korozyjną [1].

Wapno to spoiwo hydrauliczne, które otrzymuje się z kopalnego kamienia wapiennego. Zostaje ono wypalone w wapiennikach na tak zwane wapno palone. Wapiennikami nazywamy zakłady produkujące wapno palone dla rozmaitych celów przemysłowych, w tym także i dla budownictwa drogowego.

Proces twardnienia wapna w spoiwie hydraulicznym ma przebiegać następująco:

a) odparowanie nadmiaru wody,

b) powstawanie w wapnie kryształków tak zwanego wodzianu wapniowego.

Wodzian wapniowy łączy się chemicznie z zawartym w powietrzu dwutlenkiem węgla i zamienia z powrotem na wapień tj. ska...