Kilka uwag na temat faz (etapów) rekultywacji gruntów po odkrywkowej działalności górniczej

Artykuł opisuje fazy (etapy) rekultywacji gruntów po działalności górniczej, podsumowując w tym zakresie próbę rozstrzygnięcia, czy likwidacja wyrobiska stanowi element rekultywacji, a także przybliża przepisy prawne, piśmiennictwo i orzecznictwo sądowe odnoszące się do tej tematyki.

Prowadzenie działalności w zakresie wydobywania kopalin ze złóż nieodmiennie musi się wiązać z oddziaływaniem nie tylko na kopaliny, ale także na inne elementy przyrodnicze zaliczone przez ustawodawcę do kategorii środowiska (definicję środowiska zawiera art. 3 pkt 39 Ustawy Prawo ochrony środowiska [20]), w tym m.in.: powierzchnię ziemi, wody, powietrze, krajobraz oraz klimat. Skutkuje ponadto dewastacją, a niejednokrotnie także degradacją gruntów, na których działalność ta jest prowadzona.

Zasady rekultywacji gruntów zdegradowanych i zdewastowanych reguluje w polskim prawie w szczególności Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (dalej: u.g.r.l.) [19]. Wskazuje ona m.in., że termin „rekultywacja gruntów” oznacza „nadanie lub przywrócenie gruntom zdegradowanym albo zdewastowanym wartości użytkowych lub przyrodniczych przez właściwe ukształtowanie rzeźby terenu, poprawienie właściwości fizycznych i chemicznych, uregulowanie stosunków wodnych, odtworzenie gleb, umocnienie skarp oraz odbudowanie lub zbudowanie niezbędnych dróg” (art. 4 pkt 18 u.g.r.l.). Gruntami zdegradowanymi są „grunty, których rolnicza lub leśna wartość użytkowa zmalała, w szczególności w wyniku pogorszenia się warunków przyrodniczych albo wskutek zmian środowiska oraz działalności przemysłowej, a także wadliwej działalności rolniczej” (art. 4 pkt 16 u.g.r.l.), a gruntami ...