„Graal” bezpieczeństwa organizacji ruchu sterowanego sygnalizacją świetlną − cz. II

Należy o tym pamiętać z perspektywy kierowców, którzy podejmują decyzje w „strefie dylematu” (podczas zmiany sekwencji sygnałów z zielonego na żółty i dalej na czerwony) w czasie około 2 s. W tym krótkim okresie podejmowana jest przez kierowcę decyzja na podstawie interpretacji dochodzących do niego bodźców z otoczenia (organizacji ruchu) – wraz z czasem reakcji. Czy naszą rolą nie powinno być „wychwytywanie” tych sytuacji, by projektanci stosowali bezpieczniejsze czasy międzyzielone (etap II) lub przynajmniej poddawali w wątpliwość słuszności przyjętego rozwiązania (np. na podstawie uwarunkowań lokalnych)?

Z kolei w drugim przypadku różnica pomiędzy obliczoną a przyjętą wartością czasu dojazdu strumienia kołowego do punktu kolizji ze strumieniem pieszym wynosi 0,09 s. Są to ponownie wyłącznie setne części sekundy, które decydują (w przybliżaniu do wartości całkowitych) o bezpieczeństwie niechronionych uczestników ruchu. Bezpieczeństwo to polega na tym, czy wchodząc na przejście dla pieszych (po „zapaleniu się” dla pieszego światła zielonego), wejdą oni „bezpośrednio przed” nadjeżdżający w ich kierunku pojazd (teoretycznie do punktu kolizji) – mając pierwszeństwo. Pojazd ten będzie w ruchu w chwili przełączenia sygnałów na sygnalizatorze S-5 podczas manewru skrętu. Czy naszą rolą nie powinno być „wychwytywanie” tych sytuacji, by projektanci stosowali bezpieczniejsze czasy opóźnień uruchamiania grup nadrzędnych względem podporządkowanych (etap II) lub ich nie stosowali?