Diagnostyka i oceny uszkodzeń betonu spowodowanych reakcjami AAR – cz. II

Jednym z celów inspekcji terenowej jest ustalenie, czy struktura wykazuje typowe cechy mogące wskazywać na wystąpienie szkodliwych mechanizmów reakcji ASR oraz identyfikują cechy, które mogą wskazywać na inne mechanizmy. Wiele konstrukcji betonowych wykazuje cechy, które w różny sposób sugerują złe wykonanie, oznaki wietrzenia, skurcz, lub naprężenia różnicowe powodujące pogorszenie ich jakości lub uszkodzenia. Nie zawsze jest łatwo odróżnić te cechy od tych wskazujących na ASR. Inspekcja powinna być przeprowadzona dokładnie i systematycznie, pomijając te części konstrukcji, gdzie pogorszenie jakości betonu jest oczywiste i znane [3, 26-29]. Szczególną uwagę należy zwrócić na te duże elementy konstrukcji, znajdujące się pod powierzchnią gruntu. Pracują one w warunkach stałej wilgotności i są w dużym stopniu narażone na wystąpienie AAR. Należy je uwzględnić podczas wstępnej inspekcji i jeśli to konieczne, należy poddać te elementy dokładniejszym dalszym badaniom.

Podczas inspekcji polowej należy określić nasilenie i zasięg pęknięć związanych z polami naprężeń i leżącą u ich podstawy konfiguracją zbrojenia (np. przez zastosowanie „wskaźnika pękania”), a także dokonać oceny odkształceń w specyficznych elementach struktury betonu. Te oceny będą podstawą do opracowania diagnozy obiektu oraz sposobu jego monitorowania.

Personel i jego doświadczenie

Niezawodna inspekcja terenowa struktur dotkniętych AAR musi być wykonana przez doświadczony personel, który został przeszkolony w zakresie identyfikacji, dokonywania dokładnych obserwacji i charakterystyki uszkodzeń, systematycznego rejestrowania ustaleń.

Ponieważ ustalenia tej fazy badań mają kluczowe znaczenie dla interpretacji i opracowania wniosków, zaangażowany personel powin...