Badania systemów powstrzymujących pojazd przed wypadnięciem z drogi, ze szczególnym uwzględnieniem obiektów inżynierskich – cz. I

Opis problemu

Pod pojęciem wypadnięcia z drogi rozumie się takie pierwotne zdarzenie, w którym pojazd wypada z jezdni drogi w wyniku utraty stateczności lub nagłej zmiany kierunku jazdy (wymuszonej jazdą ze zbyt dużą prędkością, utratą przyczepności koła do nawierzchni itp.). W wyniku tego zdarzenia niekiedy następuje powrót pojazdu na jezdnię, ale bardzo często występuje wtórne zdarzenie niebezpieczne polegające na: wywróceniu się pojazdu, wjechaniu pojazdu do rowu, uderzeniu w skarpę lub obiekt zlokalizowany na pasie drogowym albo w jego bliskim otoczeniu (najechanie pojazdu na barierę drogową, drzewo, słup lub znak drogowy) [6].

Przegląd badań wskazuje, że w zakresie oceny wpływu otoczenia na bezpieczeństwo ruchu drogowego dominującym nurtem badań jest poszukiwanie wpływu wybranych parametrów drogi (szerokość jezdni, rodzaj i szerokość pobocza, drzewa i znaki drogowe przy drodze), obiektów drogowych (obiekty inżynierskie, przepusty, znaki drogowe), przeszkód przy drodze (drzewa, słupy) oraz urządzeń drogowych (bariery drogowe i wygrodzenia) na zagrożenie wypadkami związanymi z wypadnięciem pojazdu z jezdni. Wyniki tych badań wykorzystano do modelowania i symulowania wpływu różnych kombinacji parametrów geometrycznych drogi oraz parametrów ruchu na częstość i skutki wypadków. Na podstawie modeli opracowano zbiór działań prewencyjnych i wykazano, że częstotliwość zdarzeń można znacząco zmniejszyć poprzez: zwiększenie szerokości pasa ruchu i pobocza, poszerzenie pasa dzielącego, jezdni przy dojeździe do obiektu mostowego, przeniesienie lub usunięcie niebezpiecznych obiektów położonych w pasie drogowym, łagodzenie pochylenia skarp, zastosowania urządzeń BRD, w t...