Zastosowanie geosyntetyków przy wzmocnieniu podłoża pod nawierzchnie drogowe

Celem artykułu jest przedstawienie rozwiązań wzmocnienia podłoża poprzez zastosowanie geosyntetyków wraz z wariantową wyceną rozwiązania inżynierskiego dla oszacowań wartości inwestycyjnych przedsięwzięcia.

Materiały geosyntetyczne są stosowane od lat 60. ubiegłego wieku [1], ale cały czas ich forma, funkcje i zastosowanie są modernizowane oraz unowocześniane w wielu dziedzinach inżynierii lądowej, w tym konstrukcjach drogowych. Do pierwszych zastosowań zostały użyte produkty pochodzące z przemysłu włókienniczego, tj. włókniny i tkaniny [2]. Następnie podjęto badania mające na celu określenie właściwości tych materiałów do zastosowań inżynierskich [3]. W wyniku czego powstały wytyczne wznoszenia konstrukcji ziemnych z wykorzystaniem geotkanin. Równocześnie zostały opracowane wytyczne w zakresie właściwej identyfikacji materiału pod kątem jego zastosowania w geotechnice [4]. Umożliwienie wykorzystania geosyntetyków spowodowało rozwój innych produktów z tej grupy, często o odmiennych cechach od włóknin [5].

Geosyntetyki w inżynierii lądowej mogą pełnić rolę zbrojenia gruntu, ułatwiać filtrację, zapewniać separację i szczelność lub stanowić zabezpieczenie antykorozyjne. Funkcję zbrojenia w konstrukcjach ziemnych pełnią geotkaniny, geosiatki i georuszty (rys. 1). Wszystkie te materiały zgodnie z klasyfikacją [6] są zaliczane do grupy „geoteksylia i wyroby pokrewne”. Jednakże każdy z nich cechuje się odmiennymi właściwościami oraz zupełnie innym mechanizmem współpracy z gruntem [1].

<...