Pianobeton – sposób na tańsze drogi – porównanie ekonomiczne

W tab. 1 zestawiono koszty wykonania poszczególnych etapów robót przewidzianych w projekcie dla obydwu wariantów: wariant I – klasyczna konstrukcja wg katalogu [2], wariant II – konstrukcja półpodatana (podbudowa z pianobetonu). W celu uwydatnienia różnic w najważniejszych kosztach związanych z realizacją procesu budowy dróg w tab. 1 nie zamieszczono wszystkich elementów kosztorysu, gdyż nie wpływają one znacząco na łączny bilans ekonomiczny i są to m.in.: roboty przygotowawcze, koszty elementów dróg jak krawężniki i obrzeża, koszty organizacji ruchu itd. Do obliczenia mas ziemnych wykorzystano: przygotowany plan sytuacyjny, przekroje poprzeczne, a także wykonane profile podłużne dla projektowanych odcinków dróg. Z dokumentacji projektowej wynika, że średnio wykop dla wariantu I ma około 0,34 m głębokości po odjęciu zdjętej wierzchniej warstwy humusu (grubości 10 cm), a dla wariantu II około 0,26 m głębokości.

Podsumowanie i wnioski

Analizując dane zestawione w tab. 1, można zauważyć, że dzięki mniejszej grubości konstrukcji nawierzchni półpodatnej (zawierającej podbudowę z pianobetonu) można ograniczyć koszty związane z robotami ziemnymi (wykopami). W przypadku kosztów wykonania warstw podbudowy wykonanie klasycznych warstw wg katalogu [2] jest rozwiązaniem tańszym. Różnice w przypadku wykonania podbudów chodników są nieznaczne i nie mają większego wpływu na ostateczny bilans ekonomiczny. Należy zwrócić uwagę również na fakt, że w prezentowanej analizie pod uwagę wzięto konstrukcję wykonaną na podłożu o grupie nośności G1, w związku z czym nie występują żadne dodatkowe warstwy wzmacniające, które zwiększałyby koszty budowy drogi w klasycznej technologii. Wówczas koszty obydwu wariantów mogłyby być porównane, a dla podłoża G4 znacząco wyższe w porównaniu do konstrukcji z podbudową z pianobetonu. Brak warstwy wiążącej w prz...