Kształtowanie trwałości napowietrzonego i upłynnionego betonu samozagęszczalnego

Rys. 2. Klasy ekspozycji według PN-EN 206:2014 [1]

Projektowanie betonu w klasie ekspozycji XF w aspekcie zmiennych składników materiałowych i technologicznych

Wśród metod materiałowo-strukturalnej ochrony betonu przed szkodliwym działaniem mrozu można wyodrębnić dwie zasadnicze grupy zmierzające do:

• uzyskania maksymalnie szczelnej, nieprzesiąkliwej struktury poprzez obniżenie wskaźnika w/c dzięki stosowaniu dodatków mineralnych i domieszek uplastyczniających,
• osiągnięcia mrozoodporności przez napowietrzenie.

Napowietrzenie mieszanki uzyskuje się poprzez wprowadzenie domieszki napowietrzającej do jej objętości, co ułatwia powstanie małych pęcherzyków powietrza. Domieszki napowietrzające można podzielić na trzy grupy:

• tłuszcze i oleje pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego oraz kwasy tłuszczowe,
• naturalne żywice, które w reakcji z wapnem dają sole kwasów żywicznych rozpuszczalne w wodzie lub w reakcji z NaOH mydła kwasu żywicznego,
• sole sodowe lub potasowe kwasów sulfonowych lub alkilosiarkowych.

Budowa cząstek wymienionych powyżej środków napowietrzających charakteryzuje się silnym spolaryzowaniem właściwości i powoduje, że cząsteczki koncentrują się w granicach faz. W przypadku zatężania tej substancji powierzchniowo czynnej na powierzchni (w warstwie powierzchniowo czynnej) zachodzi zmniejszenie napięci...