Blokowanie się otworów sitowych przesiewaczy

Niniejsza praca opisuje proces blokowania się otworów sitowych w przesiewaczach oraz przedstawia wpływ właściwości materiałów sypkich i maszyn przesiewających na ten proces. Są to przede wszystkim kształt i rozmiary ziaren, zawartość tzw. ziaren trudnych, zbliżonych rozmiarami do wymiaru otworu sita, oraz parametry dynamiczne samego przesiewacza opisywane jego wskaźnikiem podrzutu.

Zjawisko blokowania się (zatykania) otworów sitowych jest zjawiskiem niekorzystnym, ale nieuniknionym przy procesie przesiewania. Dotyczy wszystkich użytkowników sit, niezależnie od tego, w jakim urządzeniu dane sito jest zainstalowane. Proces blokowania oczek w sicie polega na grzęźnięciu ziaren nieco większych od ich wymiaru w tych otworach. Powoduje to wykluczenie zablokowanych otworów z czynnej powierzchni sita, a tym samym zamyka je dla przepływu klasy dolnej. Zablokowane oczka sitowe to takie, z których ziarna samorzutnie nie wylecą w czasie pracy przesiewacza. Natomiast w przypadku sit laboratoryjnych zablokowane otwory to te, z których ziarna nie wypadną po odwróceniu sita do góry dnem. Podczas przesiewania materiałów ziarnistych w warunkach przemysłowych często dochodzi do znacznego zablokowania otworów sitowych (niekiedy do ponad połowy). Jest to zjawisko znacznie obniżające wydajność procesu przesiewania.