BIM i cyfrowe technologie w systemach gospodarowania mostami

Kolejnym etapom cyklu życia towarzyszy ciągły przepływ informacji na temat planowanego, projektowanego, budowanego, a potem utrzymywanego obiektu mostowego (rys. 4). Na każdym nowym etapie pojawia się też potrzeba aktualizacji poprzedniego modelu lub – co jest obecnie częściej praktykowane – utworzenia zupełnie nowego. W obu przypadkach zawsze wiąże się to ze stratami zgromadzonych wcześniej informacji oraz ich odtwarzaniem, uzupełnianiem i aktualizacją. Nieuchronnie generuje to dodatkowe koszty i trudności.

Zwłaszcza dla zamawiającego czy przyszłego zarządcy. Kluczowe znaczenie w tym procesie ma moment odbioru końcowego i przygotowanie obiektu do użytkowania. Zgodnie z przenikającymi się standardami w zakresie zarządzania zasobami (norma PN-ISO 55000 [9]) i zarządzania informacją typu BIM (norm PN-ISO 19650 [10]) wiąże się również z przekazaniem zamawiającemu modelu AIM (ang. Asset Information Model), czyli eksploatacyjnego modelu informacyjnego (rys. 5). Jest on zwykle tworzony na bazie wcześniej zbudowanego modelu PIM (ang. Project Information Model), który wykorzystywali i rozwijali projektanci oraz wykonawca podczas kończonych właśnie etapów cyklu życia obiektu.

Model AIM

Model AIM w tej fazie odbiorów powinien zawierać informacje o komponentach BIM, które faktycznie zostały zabudowane w konstrukcji mostu. Dane parametryczne komponentów modelu AIM są zwykle znacznie bardziej rozbudowane niż w PIM, zawierają najczęściej wiele informacji serwisowych, np. o: datach i temperaturze montażu, okresach gwarancji, producencie, zwykle będą również zawierać odniesienia do kart technicznych, gwarancyjnych, instrukcji obsługi, dokładnych danych materiałowych, receptur betonu, protokołów sprężenia, numerów katalogowych zgodnie ze specyfikacją zamawiającego. Prz...