Wymagania wobec mrozoodporności i wodoszczelności betonu

Wprowadzanie do praktyki budowlanej norm europejskich (EN) spowodowało zmniejszenie zrozumienia wodoszczelności betonu. Zarówno z punktu widzenia badania tej właściwości betonu jako materiału konstrukcyjnego. Jak i z punktu widzenia wymogów stawianych szczelności konstrukcji betonowych. Sama nazwa „wodoszczelność betonu” w zasadzie przestaje być obecna w określeniach normowych. Ostatni raz pojawiła się w normie PN-EN 206-1:2003, natomiast w znowelizowanej jej wersji PN-EN 206:2014-04 [1] zastąpiono ją nazwą „odporność na penetrację wody”. Wynika to z wprowadzenia w 2011 roku normy narzędziowej PN-EN 12390-8:2011 [7]. Określa badania właściwości betonu nazwanej „głębokością penetracji wody pod ciśnieniem”. Nawet poprzednia polska norma dotycząca betonu PN-B-06250:1988 [4] definiowała „stopnie wodoszczelności betonu”, ale badanie nazwane jest w niej „badaniem przepuszczalności wody przez beton”. Dopiero cofnięcie się do stosowanych wcześniej w Polsce norm branżowych, a dokładnie do normy BN-62/6738-07 [10] dotyczącej betonu hydrotechnicznego, pozwala zetknkąć się z definicją tej właściwości.

Cofnięcie się do starych norm krajowych

Cofnięcie się do tych starych norm krajowych jest też o tyle ważne, że zarówno z Normy Branżowej [5], jak i z Normy Polskiej [4] wynika cel stosowania betonu wodoszczelnego – tzn. do wykonywania elementów konstrukcji narażonych na parcie wody. Określają one także klasyfikację betonu poprzez zdefiniowanie „stopni wodoszczelności betonu”. Określanych badaniem według metod opisanych w tych normach oraz sposób doboru odpowiedniego stopnia wodoszczelności betonu. Warunki oddziaływania wody na  konstrukcję są  z kolei określone w  tych normach „wskaźnikiem ciśnienia”. Taki wskaźnik wyraża stosunek wysokości słupa wody do grubości przegrody. Projektanci zajmujący się problematyką budowli hy...