Wydobycie kruszyw piaskowo-żwirowych w Polsce Środkowo-Zachodniej

Żwiry i piaski są podstawową kopaliną stosowaną w budownictwie do produkcji betonów, prefabrykatów betonowych, dróg i w wielu innych gałęziach gospodarki. Z analizy bazy geologicznej wynika, że w ostatnich latach pomimo eksploatacji przybywa nam udokumentowanych zasobów. Wzrost ten dotyczy jednak głównie zasobów złóż piaskowych. W artykule do strefy środkowo-zachodniej wydobycia kruszyw żwirowo-piaskowych zaliczono województwa: lubuskie, wielkopolskie i kujawsko-pomorskie. Analizowana strefa jest zróżnicowana pod względem występowania i eksploatacji złóż piaskowo-żwirowych.

Żwiry i piaski eksploatowane są w Polsce we wszystkich województwach oraz w Bałtyckim Obszarze Morskim. W 2018 r. udział ich wydobycia (197 mln Mg) w wydobyciu kopalin stałych w Polsce wyniósł ok. 39% [1]. Jednak uwarunkowania naturalne sprawiają, że są one rozmieszczone nierównomiernie. Dotyczy to zarówno liczby złóż, wielkości zasobów, składu ziarnowego i petrograficznego, ich jakości, warunków geologiczno-górniczych, jak i uwarunkowań środowiskowych, społecznych i techniczno-ekonomicznych eksploatacji. Jest to między innymi konsekwencją zróżnicowanych warunków geologicznych powstawania koncentracji osadów okruchowych.