Wpływ lokalizacji geosyntetyku na skuteczność wzmocnienia konstrukcji nawierzchni drogowej

Warto zwrócić uwagę, że najefektywniejsze wzmocnienia dotyczą wzmacniania gruntów oraz nasypów. Pozwalają one na skuteczną redukcję wpływu naprężeń rozluźniających, co umożliwia podniesienie odporności drogi na ewentualną utratę nośności warstw konstrukcji spowodowaną deformacjami terenu [3-5]. Nie chronią one generalnie przed osiadaniami, które co prawda mogą być niwelowane odpowiednim projektowaniem nasypów oraz ich wzmocnienia, lecz nie zostaną całkowicie wyeliminowane [1, 7].

Wzmacnianie warstw bitumicznych

Pewne wątpliwości może budzić fakt powszechnego wzmacniania samych warstw bitumicznych za pomocą różnego rodzaju geokompozytów, w tym siatek z włókna szklanego [18]. Są to rozwiązania powszechnie stosowane przez zarządców dróg w celu podniesienia żywotności nawierzchni, często bezzasadnie. Dotyczy to dróg klas niższych (D, L, Z) w zarządzie gmin lub powiatów. Zazwyczaj nie były one projektowane pod kątem występowania oddziaływań górniczych. A zdaniem organów zarządzających stosowanie siatek w spodzie warstw z betonu asfaltowego stanowi alternatywę do wzmacniania podłoża gruntowego. Odbywa się to za pomocą stosownych, indywidualnie projektowanych rozwiązań. Problematyka właściwej lokalizacji wzmocnienia geosyntetycznego, pomimo wielu lat praktyki oraz badań, nadal pozostaje aktualna. Szczególnie w kontekście obszarów występowania oddziaływań górniczych. W niniejszej pracy autorzy rozważają zmienność współczynnika rozporu bocznego dla podłoża wzmocnionego geosyntetykiem poddanego działaniu odkształceń rozluźniających.

Materiały i metodyka badań

Badania laboratoryjne przeprowadzono w aparacie wielkowymiarowym [18], umożliwiającym symulację odkształceń ε_r.