Stosowanie zmielonego wapienia w technologii betonu i jego wpływ na właściwości mieszanki betonowej i stwardniałego betonu

Jak stwierdzono wcześniej, wytrzymałość i trwałość betonu zależą od jego porowatości. Wprowadzenie wapienia w miejsce cementu zmienia porowatość betonu, przy czym nie ma zgodności co do dokładnych zależności pomiędzy ilością wapienia a porowatością betonu. Ogólnie można stwierdzić, że dla małych zawartości wapienia (do 5%) porowatość jest mniejsza niż w przypadku betonów z cementu CEM I, natomiast przy zawartości 5-35% wapienia porowatość wzrasta wraz ze wzrostem zawartości wapienia. Dotychczasowe badania wpływu mączki wapiennej na wytrzymałość betonu oraz wciąż nieliczne badania jej wpływu na trwałość betonu ogólnie pozostają w zgodności z obserwowanymi zmianami porowatości. Mączka wapienna stosowana jako zamiennik cementu w ilości do 10% zwykle nie wpływa na wytrzymałość na ściskanie betonu, a wytrzymałość wczesna betonów z taką ilością mączki wapiennej może być nawet nieznacznie wyższa, co wiąże się z przyspieszeniem wiązania cementu w obecności wapienia. Na rys. 3 przedstawiono przykładowe wyniki badań wytrzymałości na ściskanie zapraw z cementami z czterema mączkami wapiennymi użytymi jako zamiennik części cementu. Można zauważyć, że zarówno wytrzymałość, jak i dynamika przyrostu wytrzymałości jest różna dla cementów z różnymi mączkami wapiennymi.

Wytrzymałość i trwałość betonu zależą od jego szczelności. Jak stwierdzono wcześniej, wapień jest materiałem praktycznie obojętnym, jeśli jednak jest odpowiednio zmielony, może uszczelniać strukturę betonu. Wprowadzenie mączki wapiennej w miejsce cementu wpływa na szczelność betonu, należy przy tym jednak pamiętać, że wpływ ten zależy od ilości i właściwości mączki wapiennej i innych składników betonu, zwłaszcza cementu. Przy małej zawartości mączki wapiennej (do 10%) porowatość betonu jest zwykle znacząco mniejsza, przy większej zawartości mączki (do 25%) − zwykle nieco mniejsza, natomiast przy bardzo dużej ilości mączki (ponad 35%) mo...