Kruszarki stosowane w węzłach rozdrabniania w górnictwie skalnym

W niniejszym materiale autorzy podjęli próbę identyfikacji podstawowych parametrów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych kruszarek stosowanych w układach technologicznych procesów rozdrabniania na pierwszym, drugim i trzecim stopniu kruszenia. W wyniku przeprowadzonych analiz zostały wskazane parametry i zależności pomiędzy nimi pozwalające na przyporządkowanie danego typu maszyny do opisywanej grupy kruszarek. Stwierdzono, że głównym czynnikiem determinującym klasyfikację danego typu maszyny jest maksymalne ziarno nadawy. A także, że istnieją indywidualne zależności w przypadku różnych typów kruszarek.

Kruszarki to maszyny stosowane do zmniejszania wymiarów materiałów ziarnistych. Z uwagi na różne przeznaczenie maszyn stosowanych w ciągach technologicznych maszyny te są klasyfikowane głównie z uwagi na konstrukcję, rodzaj napędu, mobilność [1-8]. Równie ważnym kryterium podziału maszyn dedykowanych do górnictwa skalnego jest też jej usytuowanie (a również i funkcja) w ciągu technologicznym [5, 9, 10]. Według powyższego kryterium wyróżniamy kruszarki wstępne (I stopnia), II, III i IV stopnia (autorzy preferują nazewnictwo kruszarki wstępne, pośrednie i końcowe). W niniejszym artykule autorzy podejmą próbę usystematyzowania kruszarek. Uwzględniając powyższy podział i wskazania cech decydujących o przynależności maszyn różnych konstrukcji do poszczególnych grup. Bazą do powyższych analiz będą oferty katalogowe czołowych producentów maszyn rozdrabniających. W artykule zostaną opisane podstawowe kruszarki stosowane w zakładach przeróbczych w produkcji kruszyw. Do których należą kruszarki: udarowe bijakowe (HSI), szczękowe, stożkowe i udarowe o pionowej osi obrotu wału wirnika (VSI).

Ogólne kryteria podziału