Czy XA3 to najgorsze warunki eksploatacji betonowych studni kanalizacyjnych?

W artykule poruszono zagadnienie warunków eksploatacji betonowych studni kanalizacyjnych instalowanych w obrębie infrastruktury drogowej. Wśród tych najniekorzystniej oddziaływujących na konstrukcję są obciążenia agresją chemiczną oznaczone indeksem XA.

Betonowe studnie kanalizacyjne o maksymalnym wymiarze przekroju poprzecznego 1250 mm (kołowe, eliptyczne lub prostokątne) wytwarzane są w Polsce w oparciu o normę PN-EN 1917:2004 Studzienki włazowe i niewłazowe z betonu niezbrojonego, zbrojonego włóknem stalowym i żelbetowe [1] wraz z późniejszymi poprawkami z roku 2006, 2007 i 2009. Dokument zawiera szereg wymogów jakościowo-trwałościowych niezbędnych do spełnienia przez producenta. Konstrukcje o większych wymiarach wprowadzane są do obrotu na rynek materiałów budowlanych na podstawie Krajowych Ocen Technicznych [2]. Wydające je jednostki oceny technicznej w większości przypadków powielają w nich zapisy normy [1], uzupełniając je o dodatkowe wymogi, np. mrozoodporności.

Wytyczne produktowe

Betonowe studnie produkowane, zgodnie z normatywem [1], mogą być stosowane, w myśl zapisów normy pkt 4.3.9 Warunki użytkowania: „w warunkach wilgotnych lub warunkach oddziaływania środowiska chemicznego mało agresywnego”. „Szczególną uwagę należy zwrócić w przypadku, gdy przewidywane są trudniejsze warunki”. I dalej w uwagach normatywu czytamy: „definicje środowisko chemiczne mało agresywne i środowisko chemiczne bardziej agresywne można znaleźć w krajowych normach dotyczących betonu”.

Od 1 maja 2004 r., kiedy to Polska stała się członkiem Unii Europejskiej, nastąpił dynamiczny wzrost liczby inwestycji infrastrukturalnych w naszym kraju, w tym rozbudowy i budowy sieci kanalizacji deszczowo-sanitarnych. Zapewnie...