Przegląd i systematyka geosyntetyków

Geosyntetyki komórkowe

Geosyntetyki komórkowe (popularnie nazywane geokratami) wykorzystuje się do umocnień przeciwerozyjnych, wzmacniania słabego podłoża gruntowego pod drogami tymczasowymi, budowy konstrukcji oporowych. Geotaśmy można wykorzystać przy budowie nasypów z gruntu zbrojonego, a geosyntetyki dystansujące – do stworzenia wolnej przestrzeni, separacji, drenażu. Dwa ostanie wyroby należą do rzadko stosowanych i są mało rozpowszechnione. Geokompozyty stanowią bardzo szeroką grupę wyrobów, która łączy cechy geotekstyliów i produktów pokrewnych, pełniąc funkcje filtracyjne, drenażowe, rozdzielające. W drogownictwie wykorzystuje się je także jako warstwy pośrednie, których zadaniem jest poprawa rozłożenia obciążeń od kół pojazdów. Scalając georuszt czy geosiatkę z geowłókniną, można uzyskać dobre właściwości wzmacniające oraz separacyjne. Spajając włókniny i maty, otrzymuje się funkcję drenażu i ochronę przed zamuleniem.

Bariery geosyntetyczne

Bariery geosyntetyczne stosuje się w celu uszczelniania i wzmacniania budowli hydrotechnicznych i składowisk odpadów. Zabezpieczają przed przepływem wody przez konstrukcję i ograniczają zanieczyszczenia wód gruntowych. Bariery polimerowe (geomembrany) są odporne na wiele czynników chemicznych, proces starzenia, promieniowanie słoneczne, cechują je wysokie parametry wytrzymałościowe. Z tego powodu są wykorzystywane przy budowie składowisk odpadów, zbiorników na płyny, ochrony przed skażeniem. Bariery iłowe to przede wszystkim maty bentonitowe. Zbudowane są w ten sposób, że pomiędzy dwie warstwy geotekstyliów wkłada się warstwę rozdrobnionego bentonitu (głównie sodowego), który charakteryzuje się dużymi zdolnościami absorpcji wo...