Jakoś(ć) to będzie. Krótka rozprawa o jakości i wymaganiach dla kruszyw w drogownictwie

Jakość – czy zawsze rozumiana jest tak samo? W budownictwie i drogownictwie to nie tylko hasło, ale konkretne wymagania, normy i odpowiedzialność. Czy certyfikaty ISO rzeczywiście podniosły jakość materiałów? Jak laboratoria badają kruszywa i co oznaczają ich wyniki? W artykule przyjrzymy się, jak teoria spotyka się z praktyką i dlaczego „jakoś to będzie” to zdecydowanie za mało.

Always fight for quality, whether giving or receiving (Zawsze walcz o jakość, czy to dajesz, czy otrzymujesz) –miał ponoć mawiać Walt Disney. Właśnie… słowo „jakość” co najmniej przez ostatnie dwie dekady jest u nas w kraju odmieniane przez wszystkie przypadki i przywoływane niemal wszędzie. Za czasów słusznie minionej epoki socjalizmu za „jakościowe” uznawano dobra pozyskane z Zachodu, ewentualnie z krajowego Pewexu. Ale budownictwo i drogownictwo wciąż musiało polegać na zasobach krajowych, ewentualnie importowanych z innych „demoludów” (casus asfaltu naturalnego z Albanii).

I co??? ISO???

Krokiem milowym w kierunku poważnego potraktowania jakości jako nieodłącznej cechy produkowanych wyrobów było pojawienie się w Polsce normy PN-EN ISO 9001 System zarządzania jakością. Wymagania. W języku polskim po raz pierwszy została ona opublikowana przez Polski Komitet Normalizacyjny 11.09.2001 r., a obecnie obowiązuje ostatnia jej aktualizacja z 2015 r. Pamiętam, że nawet w przetargach wprowadzano dodatkowe kryteria oceny ofert za posiadanie przez oferenta certyfikatu ISO 9001. Jednostki certyfikujące i firmy konsultingowe miały więc sporo zleceń. Jednak według mojej – i nie tylko mojej – oceny tamtych czasów, takie podejście do jakości, zwłaszcza w „budowlance” i „drogówce”, nie przyniosło oczekiwanych rezultatów. Złożyło się na t...