Wpływ dodatków mineralnych w cemencie na stabilność napowietrzenia w betonie nawierzchniowym

Charakterystykę mieszanki betonowej wykonano, określając konsystencję mieszanki metodą opadu stożka [6], zawartość powietrza metodą ciśnieniową [7] oraz gęstość [8].

Badania stwardniałego betonu po 28 dniach dojrzewania obejmowały: wytrzymałość na ściskanie [9], wytrzymałość na rozciąganie przy rozłupywaniu [10] oraz charakterystykę porów [11], w tym całkowitą zawartość powietrza (A), powierzchnię właściwą porów (α), wskaźnik rozmieszczenia porów () i zawartość mikroporów (A₃₀₀).

Obserwacje

Właściwości mieszanki betonowej we wskazanych okresach po wymieszaniu składników przedstawia tab. 4. Widoczny jest wzrost zawartości powietrza po ponownym wysokoenergetycznym mieszaniu składników o 11%, 15% i 21%, odpowiednio w przypadku mieszanek betonowych P, V i S. Jedynie mieszanka H z cementem hutniczym odznaczała się 15-proc. zmniejszeniem zawartości powietrza w badaniu ciśnieniowym. W mieszankach betonowych charakteryzujących się wzrostem zawartości powietrza po ponownym mieszaniu obserwowano większy opad stożka. Gęstość mieszanek P i V odzwierciedla zaobserwowane zmiany mierzonej ilości powietrza między wyróżnionymi terminami pobrań. W mieszankach z cementami żużlowymi zmiana gęstości była pomijalna.

Właściwości mechaniczne betonu po 28 dniach dojrzewania pobranego po 5 minutach i 60 minutach wraz z dodatkowym mieszaniem przedstawia rys. 2. Wytrzymałość na ściskanie próbek betonu oznaczonego P, V i H pobranych po pierwszym mieszaniu zawiera się w granicach 45-49 MPa. Znacząco odbiega beton z cementem CEM II/B-S 42,5 N (oznaczony S), którego wytrzymałość na ściskanie jest ponad 20% mniejsza (36 MPa) i nie spełnia wymagań projektowanej klasy wytrzymałości C35/45.

Galeria