Technologia szybkiej wymiany nawierzchni z betonu cementowego przy pomocy płyt prefabrykowanych

1. Rozbiórka istniejącej nawierzchni
   
   Rozbiórka nawierzchni prowadzona była metodą bezudarową. Istniejące płyty zostały pocięte na mniejsze fragmenty, które przy pomocy specjalnych kotew i koparki zostały wyciągnięte, załadowane na ciężarówki i odtransportowane z placu budowy. Zastosowanie metody bezudarowej jest kluczowe w celu zapobiegania uszkodzeniu sąsiednich płyt nawierzchni, podbudowy, innej infrastruktury drogowej (krawężniki, systemy odwodnienia) oraz budynków i budowli. Na fot. 1 widoczna jest samobieżna pilarka wyposażona w system odsysania szlamu powstającego z cięcia betonu. Na dalszym planie znajduje się separator szlamu, który pozwala na oddzielenie części stałych ze szlamu i używanie wody technologicznej do cięcia nawierzchni w obiegu zamkniętym. W separatorze stałe składniki szlamu zostają oddzielone, sprasowane i zutylizowane tak jak gruz budowlany.
   
2. Iniekcja wzmacniająca podbudowę
   
   W celu wzmocnienia warstwy podbudowy z chudego betonu w rejonie spękań oraz przy krawężnikach zastosowano iniekcję geopolimerową z żywicy silikatowej. Jest to materiał, który powstaje w wyniku zmieszania dwóch płynnych składników, które – pod ciśnieniem – zostają wtłoczone w podłoże. Po wypełnieniu spękań, kawern i nieciągłości podłoża mieszanina twardnieje, stabilizując i uszczelniając spękania w warstwie podbudowy.
   
   
3. Wyrównanie i przygotowanie podłoża pod prefabrykaty
   
   W celu uzyskania równej powierzchni podbudowy oraz ujednolicenia niwelety wyrównano powierzchnię podbudowy.
   
   Na etapie inwentaryzacji i przygotowania projektu konieczne było sprawdzenie rzeczywistej grubości nawierzchni przed remontem przy pomocy odwiertów. Oryginalna nawierzchnia została wykonana na miejscu, na „mokro”, więc jej grubość może się wahać w stosunku do oryginalnego projektu. W technologii remontu przy pomocy prefabrykatów projektowana i zrealizowan...