Drogi na terenach górniczych i pogórniczych w Górnośląskim Zagłębiu Węglowym

W Górnośląskim Zagłębiu Węglowym (GZW) eksploatacja górnicza jest prowadzona od XVII wieku do teraz. Obecnie w GZW występują tereny, na których zakończono eksploatację, oraz tereny, na których nadal jest prowadzona eksploatacja górnicza. Tak długi okres eksploatacji górniczej i prowadzone obserwacje dotyczące jej skutków umożliwiły zdobycie doświadczeń pozwalających na koegzystencję górnictwa i budownictwa infrastrukturalnego. Podstawowym narzędziem do zarządzania drogami użytkowanymi na terenach górniczych jest monitoring. Artykuł przedstawia doświadczenia, które mogą być wykorzystane w praktyce projektowej oraz w utrzymaniu dróg na terenach górniczych.

Górnośląskie Zagłębie Węglowe (GZW) ma kształt zbliżony do trójkąta o wierzchołkach na północy Tarnowskie Góry, na południowym - zachodzie Racibórz i na południowym – wschodzie Wadowice. Teren górniczy jest to przestrzeń objęta przewidywanymi szkodliwymi wpływami robót górniczych prowadzonych przez zakład górniczy, najczęściej jest to poszerzony na zewnątrz (o pewien pas – zasięg oddziaływania), obszar górniczy. Natomiast teren pogórniczy (teren po zakończeniu eksploatacji górniczej) to były obszar górniczy niepodlegający wpływom bieżącej i planowanej eksploatacji górniczej, po wygaśnięciu koncesji na wydobywanie kopaliny w obszarze górniczym (formalnie zlikwidowany obszar górniczy). Potocznie, po zakończeniu eksploatacji górniczej i likwidacji kopalni teren górniczy staje się terenem pogórniczym.

Pomiędzy tymi terenami jest zasadnicza różnica w rozumieniu Prawa Geologicznego i Górniczego, dla terenu górniczego kopalnie bądź Okręgowe Urzędy Górnicze wydają opinie na podstawie których inwestorzy wznoszą obiekty budowlane, a kopalnie ponoszą koszty napraw i zabezpieczeń na wpływy eksploatacji, natomiast dla terenów pogórniczych można jedynie pozyskać informację, z Archiwum Dokumentacji Mi...