Wymagania wobec mrozoodporności i wodoszczelności betonu

W artykule opisano kwestie związane z mrozoodpornością i wodoszczelnością betonu. Przedstawiono Ogólne Specyfikacje Techniczne oraz wymagania, jakie powinien spełniać trwały beton drogowy.

Trwały beton drogowy powinien być mrozoodporny. Co to w praktyce oznacza? Jakie są znormalizowane wymagania wobec betonu mrozoodpornego i wodoszczelnego w przypadku zastosowania go w infrastrukturze komunikacyjnej?

Mrozoodporność i nasiąkliwość

Norma PN-EN 206 [1] w klasie środowiska betonu XF wymaga, by beton charakteryzował się wytrzymałością minimum C25/30 w przypadku XF2 (tab. 1). Oprócz tego beton powinien zawierać mrozoodporne kruszywo kategorii F wg PN-EN 12620, kruszywo o współczynniku ścieralności micro-Devala odpowiadającej kategorii (MDE) wg PN-EN 12620 [2].

Norma PN-88/B-06250 Beton zwykły [2] zaleca, by nasiąkliwość betonu nie była większa niż 5% w przypadku betonów narażonych bezpośrednio na działanie czynników atmosferycznych i 9% w przypadku betonów osłoniętych przed bezpośrednim działaniem czynników atmosferycznych. W PN-EN 206-1 Beton. Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność trudno znaleźć określenie „nasiąkliwość betonu”. W praktyce w specyfikacjach dla obiektów żelbetowych, drogowo-mostowych i kolejowych stawiane są wymagania: klasa betonu np. C 30/37, wodoszczelność W8, mrozoodporność F 150 i nasiąkliwość do ≤ 5,0% lub nawet ≤ 4,0% (najczęściej w przypadku obiektów kolejowych). Wyniki zestawione w tab. 6 dowodzą, że betony spełniają wymagania nasiąkliwości. Charakteryzują się bardzo niską nasiąkliwością. Spełniają wszelkie wytyczne w obszarze zastosowania jako elementów infrastruktury drogowej i innej.