Roboty strzałowe – porównanie metod pomiaru i modelowania ścian

Dlatego też metoda nie zapewnia optymalizacji całego profilu, a jedynie skupia się na zabiorze przy stopie. Wyznaczone w ten sposób punkty charakterystyczne (zazwyczaj strzałowy nie wykonywał pełnego pomiaru wszystkich otworów, a tylko kilku charakterystycznych) służą do wyznaczenia linii otworów. Dużym ograniczeniem metody jest to, że mierniczy i osoba trzymająca reflektor muszą się widzieć i mieć możliwość komunikacji. W przypadku wysokich ścian i wąskich półek może to nawet uniemożliwić pomiar.

Zaawansowane systemy laserowe

Kolejnym chronologicznie sposobem skanowania ścian są znacznie bardziej zaawansowane systemy laserowe. Laser ustawiany na trójnogu dowiązuje się do stałego lub tymczasowego punktu referencyjnego. Następnie należy zeskanować manualnie punkty na dolnej i górnej krawędzi skarpy, poligon, w którym ma odbywać się skanowanie automatycznie, i ustawić parametry skanowania. Zazwyczaj skaner mierzy odległość i kąt do punktów w interwale 10-20 cm, posuwając się po liniach poziomych od góry do dołu. Newralgicznym i wymagającym czasu procesem jest odpowiednie wypoziomowanie urządzenia. Skaner pozwala również na pomiar dodatkowych punktów, takich jak planowane otwory lub punkty charakterystyczne dla ich późniejszego wyznaczenia.

Każda grup punktów (referencja, krawędzie, poligon, skan czy markery) posiada wcześniej zdefiniowany kod, który klasyfikuje punkty do dalszej obróbki. Oczywiście opisana powyżej procedura może różnić się w zależności od modelu skanera. W każdym razie uzyskanie modelu w obowiązującym układzie odniesienia wymaga pomiaru GPS punktu lokalizacji skanera i punktu referencyjnego. Dodatkowo przydatne jest wykonanie pomiaru co najmniej dwóch punktów referencyjnych na stropie, które posłużą do wyznaczenia linii otworów strzałowych. Punkty te możn...