Kształtowanie trwałości napowietrzonego i upłynnionego betonu samozagęszczalnego

W materiale analizowane są wyniki badań stabilności napowietrzenia
betonu samozagęszczalnego (SCC) w zależności od rodzaju domieszki upłynniającej (superplastyfikatora), a także od temperatury mieszanki betonowej. Wpływ rodzaju domieszki upłynniającej
został także zweryfikowany na podstawie badania parametrów
porów powietrznych stwardniałego betonu.

Wyniki badań dowodzą, że przed wyborem domieszki upłynniającej konieczne jest sprawdzenie jej wpływu na zawartość powietrza w betonie i jego stabilność, gdyż niektóre rodzaje superplastyfikatorów charakteryzują się niekorzystnym działaniem w tym zakresie. Ponadto efekt napowietrzenia betonu jest zależny od technologii układania mieszanki betonowej oraz od jej składu. Wobec tego przed wbudowaniem betonu w docelowy obiekt budownictwa komunikacyjnego należy zweryfikować doświadczalnie wpływ zmiennych i możliwych do wystąpienia czynników na stabilność napowietrzenia i mrozoodporność betonu w rzeczywistych warunkach realizacji.

Elementy konstrukcji obiektów budowlanych należących do szeroko rozumianego budownictwa komunikacyjnego są narażone na oddziaływanie środowisk agresywnych (rys. 1). Klasy ekspozycji dobierane są w zależności od przepisów obowiązujących w miejscu stosowania betonu (według wersji krajowych lub krajowych uzupełnień normy PN-EN 206). Beton może być poddany więcej niż jednemu oddziaływaniu, a zatem warunki środowiska, w których się znajduje, mogą wymagać określenia za pomocą kombinacji klas ekspozycji. Różne powierzchnie betonowe danego elementu konstrukcyjnego mogą być narażone na różne oddziaływania środowiska. Wymagania w zakresie składu i ustalonych właściwości betonu są określone dla każdej klasy ekspozycji (rys. 2) i dotyczą: maksymalnego współczynnika woda/cement (w/c), minimalnej zawartości cementu, minimalnej klasy wytrzymałości betonu na ściskanie, minimalnej...