Modernizacja istniejącego parkingu z wykorzystaniem nawierzchni przepuszczalnej

Podsumowanie

Zastosowane rozwiązania projektowe w postaci zmiany nawierzchni drogi manewrowej i miejsc postojowych, wprowadzenie elementów odwodnienia, regulacja miejsc i sposobu parkowania oraz ograniczenie wjazdu na teren placu parkingowego przyniosły właściwy skutek. Realizacja prac budowlanych pozwoliła na osiągnięcie wszystkich zamierzonych celów, które przede wszystkim pozwoliły na podwyższenie standardu obsługi komunikacyjnej dla pracowników, członków i gości towarzystwa, a także usystematyzowały proces pozostawiania pojazdów w miejscach do tego przeznaczonych. Zastosowanie nawierzchni ażurowej poprawiło estetykę rozwiązania oraz jego odbiór, tj. powstały parking nie okazał się popularną „betonozą”, lecz posiada choć w części elementy biologicznie czynne. Beneficjentem tego rozwiązania okazały się także osoby niepełnosprawne i piesi.

Ci pierwsi, oprócz bardziej równej i bezpiecznej nawierzchni, otrzymali także dedykowane miejsce postojowe w lokalizacji najbardziej zbliżonej do lica budynku, zaś drudzy uzyskali korzystniejsze ukształtowanie wysokościowe ciągów pieszych bez barier terenowych (obniżenia krawężników), pochylni, schodów czy podjazdów. Oczywiście osiągnięcie tego celu wiązało się z poniesieniem kosztów opracowania dokumentacji projektowej oraz wykonania wszystkich prac budowlanych, jednak efekt końcowy jest satysfakcjonujący. Przykład zaprezentowany w niniejszej publikacji jest prosty i niezbyt rozbudowany, jednak wielokrotnie to niewielkie i najmniej rzucające się w oczy niedogodności potrafią skutecznie utrudnić życie codzienne. W obliczu informacji przedstawionych powyżej modyfikację nieefektywnych rozwiązań parkingowych oraz rzeczową weryfikację potrzeb parkingowych powinno uznać się za ważny kierunek do działania zarówno dla samorządów, jak i inwestorów prywatnych.