Modernizacja istniejącego parkingu z wykorzystaniem nawierzchni przepuszczalnej

Projektowane rozwiązania branży drogowej

Zgodnie z wykonanym rozpoznaniem podłoża gruntowego zawartym w opinii geotechnicznej podłoże gruntowe stanowiły utwory czwartorzędowe w postaci glin pylastych, iłów i niewielkich przewarstwień piasku średniego. Grunty podłoża należało więc sklasyfikować jako wysadzinowe, a grupę nośności podłoża zakwalifikować do grupy G4. Warstwy wierzchnie o miąższości 0,40-0,50 m stanowiły nasypy niebudowlane (żużel, kamienie, humus, żwir, gruz ceglany), których głównym celem było utwardzenie powierzchni i zagwarantowanie jej możliwie jak największej równości. Do głębokości wiercenia, tj. 3,50 m, nie ujawniono występowania zwierciadła wody gruntowej. Głębokość przemarzania gruntu dla rejonu objętego opracowaniem wynosiła h_z = 1,00 m.

Dla takich warunków gruntowych a także obciążenia ruchem lekkim w postaci samochodów osobowych, motocykli i lekkich pojazdów dostawczych oraz sporadycznego przejazdu pojazdów ciężkich (śmieciarka) ustalono kategorię ruchu jako KR1. Potencjalnie niewielkie obciążenia nawierzchni od kół pojazdów, brak zwierciadła wód gruntowych do głębokości 3,50 m oraz występowanie gruntów wysadzinowych w podłożu pozwoliły na przyjęcie minimalnej grubości nawierzchni z uwagi na warunek mrozoodporności o wartości h = 0,60 m. Uzyskana w ten sposób minimalna grubość nawierzchni stała się jednym z warunków brzegowych przy projektowaniu docelowego układu warstw konstrukcyjnych. Kolejnym kryterium w zakresie projektowania nawierzchni drogowych były zapisy w warunkach zabudowy dla działek inwestycyjnych, nakazujące, by powierzchnia biologicznie czynna wynosiła nie mniej niż 10% ich powierzchni. Spełnienie tego warunku wiązało się z pozostawieniem części terenu z nawierzchnią gruntową lub stworzeniem zieleńca albo wykonaniem nawierzchni przepuszczalnej (ażurowej) dla jezdni manewro...