Mieszanki MCE – technologia z myślą o środowisku

Dbałość o środowisko naturalne stała się w ostatnich latach jedną z priorytetowych kwestii uwzględnianych przy realizacji projektów związanych z budową i remontem dróg. Potencjał ponownego wykorzystania materiałów pochodzących wprost z remontowanej nawierzchni czyni mieszankę mineralno-cementowo-emulsyjną jedną z tych technologii, które oferują nie tylko liczne korzyści ekonomiczne, lecz przede wszystkim środowiskowe. Przyjrzyjmy się bliżej tej znanej, lecz wciąż niedocenianej technologii.

W większości krajów na całym świecie wykonywane dziś nawierzchnie drogowe charakteryzują się zbliżonymi zasadami kształtowania konstrukcji nawierzchni drogowej. Polska konstrukcja drogowa, według najważniejszego dokumentu technicznego, jakim w naszym kraju jest Katalog Typowych Konstrukcji Nawierzchni Podatnych i Półsztywnych, składa się z górnych i dolnych warstw konstrukcji nawierzchni drogowej.

Warstwy te są zbudowane z różnych materiałów i mogą być związane spoiwem lub lepiszczem bądź niezwiązane. Warstwą niezwiązaną jest kruszywo stabilizowane mechanicznie, natomiast do warstw związanych zaliczamy, między innymi: warstwy z mieszanki mineralno-asfaltowej, warstwy stabilizowane spoiwami oraz mieszanki mineralno-cementowo-emulsyjne.

Mieszanka mineralno-cementowo-emulsyjna (MCE) przedstawiona jest jako materiał służący do wykonania podbudowy w górnych warstwach konstrukcji dla kategorii ruchu od KR1 do KR4 (rys. 1). 

Oznacza to, że można ją stosować w drogach przeznaczonych do lekkiego i średniego ruchu samochodowego.